Ragnar Gunnarsson

Sorgleg frétt þó svo margt sé verið að gera sem skila muni sér á næstu árum og áratugum. Heilsuvernd barna batnar mikið með fræðslu til mæðra og skólagöngu þeirra sem verða mæður á næstu árum og áratugum.

 Aðgangur að góðri heilsugæslu og tækifæri til að komast á sjúkrahús skipta einnig miklu. Þar búum við vel miðað við marga sem byggja sveitir Afríku. En það er ekki alltaf nóg. Stundum vill fólk ekki fara á spítala og notar langan tíma í að beita hefðbundnum aðferðurm, yfirleitt samkvæmt hefð afrískra trúarbragða, þangað til að í ljós kemur að það gengur ekki. Eitt sinn ók ég konu á spítala í Pókothéraði í Keníu. Ættingjar höfðu reynt mikið við að hjálpa með þessum hætti í tvo sólarhringa. En kom svo of seint. Aðeins 40 mínútur voru á spítalann en þær dugðu ekki, við vorum aðeins komin um fjórðung leiðarinnar þegar blessuð konan dó og barnið með. Grátlegt, mjög sorglegt. 

Merkilegt að ekkert er minnst á umskurðinn sem vandamál í þessu en margar konur eiga erfitt með að fæða eftir að fæðingarvegurinn hefur verið eyðilagður eða þrengdur með umskurði kvenna. Jafnframt er nokkuð ljóst að sjálfsagt tekur það tvær til þrjár kynslóðir að opna augu fólks svo það sjái hvað þetta er hryllilegt. Ég hef grun um að þetta sé mjög stór þáttur í því hve þessar tölur eru háar.

	Sængurkonur í þróunarlöndunum í hættu
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Þökk sem eigendum Sýnar nafnbreyttu sem seldu áskriftina að heimsmeistarakeppninni í knattspyrnu svo dýrt árið 2006 að við keyptum okkur gervihnattadisk og notum enn. Varð það til þess að ég sá i gær kvikmynd á BBC 2 með ofangreindu nafni og eftir bók með sama nafni. Fyrir nokkru sá ég líka brot úr viðtali við höfundinn, Alexander McCall Smith, sem þykir hafa náð að skilja vel aðstæður og hugarheim kvenna í Afríku.
Myndin gerist í Botsvana og margt var dæmigert fyrir álfuna, s.s. landslagið, húmorinn, framkoma fólks, en einnig vald töfra í samfélaginu og hvernig það var samofið spillingunni. Ádeilan og eymdin sem þessu fylgir kom vel fram. 
Biblían var sjálfsagður hluti af lífi spæjarans, Mma Romotswe, hörkukvendi sem bauð öllu byrginn. Leikararnir voru misgóðir og sumir ýktir en það var túlega hluti af skopskyni myndarinnar og gerði hana trúverðugri sem breska afróafurð. Þegar upp var staðið var þetta falleg saga um dreng sem var stolið og fanst fyrir tilverknað spæjarans.
Bókina á ég eftir að lesa og til stendur að gera þáttaröð eftir bókunum um Mma Romotswe. En trúlega ratar þetta ekki í íslenskt sjónvarp, bresk þáttaröð sem gerist í Botsvana.